اثرات سمی بخارات فرمالدئید بربافت بیضه و پارامترهای اسپرم موش سوری بالغ

زمینه و هدف : فرمالدئید ( h2c=o ) عضوی از خانواده آلدئیدها با ساده­ترین مولکول آلی است که به صورت گسترده در صنایع استفاده می­شود. هدف این مطالعه تجربی بررسی اثرات زیان­آورفرمالدئید بر بافت بیضه و کیفیت اسپرم موش­های سوری نر بود.   روش بررسی: 36 موش نربالغ نژاد nmr i به صورت تصادفی به سه گروه مساوی ( n=12 )تقسیم شدند گروه f1 باغلظت پائین و گروه f2 با غلظت بالای بخارات فرمالدئید در اتاقک مواجهه تنفسی به ترتیب با غلضت­هایی معادل با ppm 10 ppm20 به مدت 10 روز، هر روز به مدت 8 ساعت مواجهه داشتند، گروه کنترل در این مدت هوای تازه دریافت می­کرد. در پایان دوره مواجهه، نیمی از موش های هر گروه 24 ساعت پس از مواجهه (ب برای بررسی اثرات کوتاه مدت) و بقیه 35 روز بعد از پایان مواجهه (برای بررسی اثرات بلند مدت) کشته شدند بیضه موش­ها برای آزمایشات بافت شناسی و بافت اپیدیدیم برای انجام آنالیز اسپرم برداشته شد.   یافته­ها : نتایج حاصل از بررسی بلند مدت نشان دادکه در هر دو گروه تجربی تعداد اسپرم­های گرفته شده از اپیدیدیم و درصد اسپرم ها با تحرک پیشرونده به صورت معنادار کمتراز گروه کنترل ( 01/0 >p  ) ودرصد اسپرم­های غیرطبیعی بصورت معنی­دار بیشتراز گروه کنترل بود ( 01/> p  ).مطالعه بافت شناسی بیضه (35 روز پس از مواجهه) نشان داد که فرمالدئید موجب آتروفی لوله­های اسپرم ساز و ایجاد واکوئل دربافت اپیتلیال می­گردد.   نتیجه گیری : استنشاق فرمالدئید می­تواند اثر تخریبی بر بافت بیضه داشته و کیفیت اسپرم را کاهش دهد.